پنج شنبه گذشته دکتر هاشمی وزیر بهداشت طی حکمی دکتر قانعی را به سمت سرپرست معاونت تحقیقات و فناوری و ریاست انستیتو پاستور معرفی نمودند. جدای از اصل خبر که در این راستا آرزوی موفقیت و خدمت به مردم در جایگاه جدید را برای آقای دکتر قانعی طلب می نماییم، مطالبی وجود دارد که لازم است به آن توجه شود. نکته اول تغییر نوع نگاه در طی سالهای اخیر به بحث پژوهش در کشور می باشد که در این زمینه معاونت پژوهشی وزارت بهداشت به معاونت تحقیقات و فناوری تغییر نام داد. این موضوع کاری ارزشمند بود که زمینه تجاری سازی علم را مطرح می نمود. شایسته است که این مساله توسط معاونت جدید تحقیقات و فناوری نیز پیگیری گردد و ساز و کارهای لازم برای رشد فناوری انجام گیرد اما یادمان باشد که هدف تمامی پژوهش ها تولید فناوری نیست و تولید علم (Knowledge) یکی از اهداف پژوهش (بخصوص در رشته های علوم پایه) می باشد که باید مدنظر قرار گیرد که در مجالی دیگر در مورد جایگاه و وزن هر کدام صحبت خواهیم نمود. نکته دوم پیشرفت جایگاه علمی ایران در سال های اخیر می باشد. این موضوع از آن جهت حائز اهمیت است که تک تک مردم بدون توجه به سطح تحصیلات آنان درگیر این قضیه می باشند. کافی است که با مردم در مورد پیشرفت علمی صحبت کنید تا با علاقه و با طرح سوالاتی در زمینه سلول های بنیادی، پیشرفت های پزشکی، پرتاب ماهواره و غیره با شما به بحث بنشینند. بطوریکه پیشرفت علمی ایران با غرور ملی مردم در هم آمیخته است. برای جلوگیری از جریحه دار شدن احساسات مردم در سال های آینده باید واقع بینانه به این مطلب اذعان نماییم که بحث پیشرفت پژوهشی و اعتلای علمی بحثی سه و یا پنج ساله و کوتاه مدت نیست. کافی است که یک پژوهشگر فقط دو مقاله علمی داشته باشد تا اذعان کند که پیشرفت علمی نیاز به بستر سازی مناسب و طولانی مدت دارد و با افزایش حق التشویقی مقالات پیشرفت علمی صورت نمی گیرد، بلکه باید زمینه برای تربیت نیروی انسانی و تهیه تجهیزات آماده سازی شود که نیاز به یک برنامه حد اقل ده ساله دارد. اگر در سال نود دارای پیشرفت علمی خوب بودیم باید به برنامه های ده سال پیش توجه نماییم. حاصل برنامه های پژوهشی امروز را در ده سال آینده درو خواهیم نمود که موضوعی است که باید تشویش اصلی معاونت جدید تحقیقات و فناوری باشد.